Utanç ve özdeğer
Utanç, hayatımızı şekillendiren en güçlü güçlerden biridir. Bizi, kimse bizi değerlendirmeden önce küçültür. Bize fısıldar: “Sen böyle olamazsın.” En derin yaralarımızın çoğu, çocukken, ilişkilerimizde, toplum içinde utanç duyduğumuz anlardan kaynaklanır.
Ancak utanç gerçek değildir. O, bizim daha değersiz olduğumuza inanmamızı sağlayan bir gölgedir. Ve ona uyduğumuz sürece, kendimizi saklar, uyum sağlar veya kendimizden vazgeçeriz.
Öte yandan, özgüven, kendimizi göstermeye başladığımızda ortaya çıkar – yaralarımız, hatalarımız ve zayıflıklarımızla birlikte. Mükemmel olduğumuz için değil, gerçek olduğumuz için. Bu bölümdeki sorular sizi utanç duyduğunuz yerlere götürecek. Kendinizi olduğunuzdan daha küçük gösterdiğiniz yerleri ve çoktan ayağa kalkmaya hazır olduğunuz yerleri fark etmenize yardımcı olurlar.
Utanç duygusunu artık saklamayıp yüzleşmenin ne kadar özgürleştirici olduğunu görünce şaşırabilirsiniz. Çünkü görülen şey gücünü yitirir. Özgüven, dışarıdan elde edilmez, içimizden kendimize yeterince iyi olduğumuzu kabul ederek büyür.